Als het leven geen diepere betekenis heeft, moet je er zelf maar iets van maken. Een grap. Een gedicht. Een wandeling. Een crisis. Een liefdesverklaring. Misschien is je leven wel een tragikomedie in vijf bedrijven, of een abstract schilderij waar niemand chocola van kan maken. Dat geeft niet. Kunst hoeft niet begrepen te worden. Alleen geleefd.
Mijn moeder zegt altijd: “Het leven is een feest, maar je moet zelf de slingers ophangen.” Op deze plek kun je dat doen. Op jouw manier.
Laat hier iets achter. Een gedachte, een ervaring, een poging tot betekenis. Iets wat je hebt meegemaakt, iets wat je nooit hebt durven zeggen, of iets wat alleen jij snapt. Zolang het maar jij is. Onder eigen naam, onder pseudoniem, of anoniem.
Maak van je leven een kunstwerk.